بررسی تأثیر مدیریت استعداد بر خلاقیت سازمان با نقش میانجی اعتماد سازمانی (مورد مطالعه: دبیران مقطع متوسطه شهرستان تربت حیدریه)

زمینه: خلاقیت و نوآوری مفهومی است جامع و کلی که افزایش آن به عنوان یک ضرورت، جهت ارتقای سطح زندگی، رفاه بیشتر، آرامش و آسایش انسان ها، همواره مدنظر دست اندرکاران اقتصاد و دولتمردان بوده است. خلاقیت برای بقاء هر سازمانی لازم است. در طی زمان سازمان های غیر خلاق از صحنه محو می‌شوند و اگرچه چنین سازمانی ممکن است در عملیاتی یا در مقطعی از عمر خود موفق باشد ولی سرانجام مجبور به تعطیل یا تغییر سیستم می‌شود. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر مدیریت استعداد بر خلاقیت سازمان با نقش میانجی اعتماد سازمانی دبیران متوسطه تربت حیدریه انجام شد. روش: این تحقیق به لحاظ هدف کاربردی و به لحاظ روش، جزء‌ ‌تحقیقات توصیفی- همبستگی به شمار می‌رود. جامعه آماری کلیه دبیران مقطع متوسطه شهرستان تربت‌حیدریه، به تعداد 700 نفر بوده‌اند که از میان آنها 200 نفر ‌ به شیوه نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه استفاده گردید. برای سنجش روایی، از روایی محتوا و تحلیل عامل تأییدی و سنجش پایایی از ضریب آلفای کرنباخ استفاده شد. برای داده‌ها از روش مدل سازی معادلات ساختاری با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی با استفاده از نرم افزار smart pls تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها: نتایج این پژوهش نشان می‌دهد تأثیر مدیریت استعداد بر خلاقیت سازمان به میزان48/0، مدیریت استعداد بر اعتماد سازمانی به میزان 50/0 و اعتماد بر خلاقیت به میزان 45/0 تاثیر مثبت و معناداری داشته‌اند. در نهایت اعتماد سازمانی نقش میانجی‌‌گری در تأثیر مدیریت استعداد بر خلاقیت به میزان 38/0 دارد. نتیجه‌گیری: به کارگیری مدیریت استعداد به افزایش خلاقیت کارکنان در سازمان منجر می‏شود و اگر زمینة بروز خلاقیت فراهم آید فرایند عملکرد سازمانی بهبود می‌یابد و هر چه در این سازمان، اعتماد سازمانی بیشتر باشد، میزان خلاقیت در سازمان را افزایش می‌دهد.